SCHIEDAM - In een brief aan het college van B&W stelt de Ouderen Partij Schiedam bij monde van raadslid Maarten Reuderink nog maar eens vragen die betrekking hebben op het al-dan-niet vermeende slavernijverleden van de gemeente Schiedam én het gebrek aan informatie op dit punt.
De brief
'Dat deze mug verwerd tot een olifant is overigens volledig aan u te wijten. Naar uw eigen schrijven zijn er sinds 2018 nieuwe stukken boven water gekomen, die mogelijk [...] nieuw licht op het Schiedamse slavernijverleden werpen. De alleszins redelijke vraag of u mij deze stukken toe zou willen sturen, werd beantwoord met een lijstje archieven (niet om gevraagd) en een uitnodiging om eens langs te komen (eveneens niet om gevraagd).
De indiening van het daaropvolgende WOO-verzoek werd ook al een tragedie. Tegen alle toelichtingen op de Wet Open Overheid in weigerde u het WOO-verzoek door te sturen, of in behandeling te nemen.
Nou heeft dat laatste overigens wel geleid tot een verrijking. Ik heb mijn WOO-verzoek nu mondeling ingediend. Dat was op zich een niet ongezellige voorleessessie met twee aanwezige allervriendelijkste ambtenaren en koffie. Deze procedure, die ook verder iedereen van harte aanraad, heeft voortaan mijn voorkeur. Of het afgezet tegen een mailtje nou de meest efficiënte manier is om ambtenaren in te zetten, vraag ik me af, maar dat is verder vooral uw zaak.
Als reactie kreeg ik nu van de Afdeling Juridische Zaken van de Gemeente Schiedam te lezen dat de door mij opgevraagde stukken niet onder WOO vallen, omdat deze al OPENBAAR zijn. Anders dan u misschien zou denken, heb ik in dit geval best begrip voor de ambtenaren van de Afdeling Juridische Zaken en zelfs voor hun neiging om daarna maar helemaal niet meer te reageren. Mijn WOO-verzoeken zijn namelijk altijd het gevolg van het feit dat het college consequent weigert te opening van zaken te geven en de Afdeling Juridische Zaken zit er dan maar weer mee.
Nu ook de Afdeling Juridische zaken heeft geconstateerd dat deze stukken openbaar zijn en u uw nieuwe onderzoek baseert op nieuwe stukken waarvan u dus blijkbaar weet dat ze bestaan, staat er volgens mij niet meer in de weg dat u deze stukken, het zullen er ook geen honderden zijn, naar mij toestuurt.
Procedureel ben ik veel ruimer dan u. Het mag gewoon per mail en u hoeft ze niet voor te komen lezen.
Dit alles leidt tot de volgende vragen
Bestaan de door u genoemde stukken, die sinds 2018 toegankelijk zijn geworden en mogelijk een nieuw licht werpen op het Schiedams slavernijverleden überhaupt wel?
Zo nee
Bent u bereid toe te geven dat uw eerdere antwoord een hoog ‘zelfverzonnen gehalte’ had en dat dat eerder toegeven een verstandige keuze was geweest, die in ieder geval de ambtenaren van de Afdeling Juridische Zaken van de Gemeente Schiedam veel nutteloos werk had bespaard?
Zo ja
Bent u bereid mij deze stukken alsnog per omgaande te sturen?
Uiteraard dringt zich in dit geval de vraag zich op waarom het dan allemaal zo lang moest duren, maar die vraag bespaar ik u maar.'
Foto: Slavernijmonument in Rotterdam (foto door Louise Melchers)