SCHIEDAM - In memoriam: Selma. Zij groeide op in een warm en fijn gezin. Haar ouders overleden, het contact met broers en zus verbroken. Haar levenspad ging niet altijd over rozen.
Eind vorig millennium had Selma, met haar partner, een bloemenzaak. Zowel financieel als in de liefde bleek hij een bedrieger. Na enige jaren was deze relatie uitgebloeid en een afscheid onvermijdelijk.
Ze trok bij haar broer in en vond een eigen woning. Bureaucratie en regelgeving werden haar nieuwe tegenstanders. Na meermaals teleurgesteld te zijn door mensen werd haar sociale netwerk almaar kleiner. Ze werd dakloos, kwam op straat te staan en het lukte haar niet meer om zelfstandig een eigen bestaan op te bouwen.
Selma had vele Facebookvrienden, maar stierf alleen ...
***
De uitvaartdienst vond plaats op vrijdag 18 juli. In het bijzijn van uitvaartverzorger Andries Frederik, een begeleider van Selma van Pameijer en Yvette Neuschwanger-Kars, dichter van dienst.
De bloemenzaak, wat een kantelpunt in haar leven lijkt te zijn geweest, diende als inspiratie voor het gedicht. Na afloop van de dienst klonk het lied The rose van Bette Middler.
***
Een laatste boeket
de metamorfose van een pioenroos is ongekend
van een knopje, als een knikker zo klein
tot aan een prachtig grote bloem
haar schoonheid
niet in woorden uit te drukken
qua verzorging
is het slechts een kwestie van
schuin afsnijden
overtollig blad verwijderen
en bewaren in een vaas met lauw water
direct zonlicht en warmtebronnen vermijdend
is het zo gegaan wellicht
dat jij, op je allersterkst en allermooist
de pas werd afgesneden
water, blad en warmte weggenomen
door de man, waarin jij de zon had gezien
verwelken was geen optie
je wilde leven
niet geleefd worden
maar het leven
tussen de regels door
bleek moeilijker dan gedacht
eenzaam ook
tot aan het punt waarop je
alleen nog maar
wilde vergeten
maar niet vergeten worden
vertel me eens
bracht iemand ooit bloemen mee voor jou
en is het nu te laat voor een boeket
een boeket met paarse en gele gladiolen
de bloem die staat voor kracht en trots
gele rozen voor de vriendschap die je zo moest missen
witte anjers voor jouw toewijding en doorzettingsvermogen
twee takjes hulst voor vreugde en licht
een trotse leeuwenbek die jouw geheimen voor altijd zal bewaren
en een enkele lelie, voor vrede en rust
een laatste boeket
voor jou
in het midden de stralende pioenroos die mag gezien
die moet gezien
weet, we zien je
je wilde vergeten
maar zal nooit vergeten worden
Gedicht Yvette Neuschwanger-Kars | 18 juli 2025
