SCHIEDAM - We gaan binnen in een gebouw dat veel weg heeft van een bunker. Niet zo gek, want vroeger stonden hier talloze computerservers van wat nu is de KPN. Dikke betonnen muren, zware stalen deuren, een unheimisch gevoel zou je hier kunnen krijgen. We gaan binnen in een voormalige gigantische serverkamer. Nu het werkterrein van enkele jonge schilders, onder aanvoering van Noah Voûte. Het is zijn domein waar hij zich volkomen uit kan leven in zijn passie: schilderen.
Het atelier bevindt zich in de kelder van het voormalige datacentrum van de PTT aan de Tuinlaan, aan de overkant van Art Gallery Voûte aan de Lange Nieuwstraat 191 in het voormalige postkantoor. We zien Noah druk bezig aan zijn doek van 120 bij 120 cm dat op een houten kubus ligt. Gewapend met vooral spatels is hij aan de slag. Rondom hem diverse tafels die hij als palet of noem het in dit geval mengtafels gebruikt. Overal verf en andere materialen. We zien ook een doek waarmee hij die dag bezig is geweest, dat ligt te drogen. We zien spiegelingen op het doek en nog dampend vocht. Het gaat nog wel wat dagen in beslag nemen voordat dit recentste werk aan de muur kan…
We zijn nu twee weken verder na het afnemen van het interview en inmiddels hangen er twintig werken, ook het recentste dat nog moest drogen, in Art Gallery Voûte. Dit weekend wordt de nieuwe tentoonstelling 'Five visions – vijf visies' geopend. En ook gedurende de tentoonstelling zal er nog nieuw werk van Noah – waar hij nu mee bezig is – bijkomen.
Noah Voûte is vorige maand zestien jaar geworden en zit in de eindexamenklas van de havo op Sg Spieringshoek. Hij schildert al ongeveer vijf jaar, met veel plezier, maar niet alleen maar voor de lol. Hij heeft inmiddels al vijfentwintig werken verkocht. Ze hangen niet alleen bij particulieren, restaurants en bedrijven in Nederland maar ook al in het buitenland, tot in Doha (de hoofdstad van Qatar ) aan toe. Noah is de zoon van galeriehouder Edwin en kunstfotografe Annemarie Voûte.
“Ik reis al vanaf dat ik me kan herinneren met mijn vader en moeder mee, naar kunstbeurzen en exposities over de hele wereld. Ik ben met de kunstwereld opgegroeid, kun je zeggen. En in mijn geval geldt: waar je mee omgaat, word je mee besmet, hier in gunstige zin”, zo vertelt de jeugdige schilder zijn verhaal. “Ik ben thuis in de huiskamer met schilderen begonnen, zoals veel kinderen dat doen. Mijn moeder legde vuilniszakken over de tafel, zodat het geen rommeltje werd. Het zal heel herkenbaar zijn. Mijn ouders vonden het mooi wat ik maakte, maar ja dat zeggen alle ouders natuurlijk. Maar ook andere mensen bleken het mooi te vinden, wat bleek toen ik zo’n 3 à 4 jaar geleden mijn eerste werken begon te verkopen.”
Noah vertelt ons over zijn ontwikkeling als schilder. “Ik ben begonnen met acrylverf, maar gaandeweg kreeg ik meer kennis van materialen en tegelijkertijd inspiratie door alle werken die ik te zien kreeg tijdens onze reizen langs buitenlandse kunstbeurzen. Ik ging met materialen experimenteren en mijn werk werd steeds gedurfder. Ik werk altijd plat, niet op een ezel. Gebruik vooral spatels. Mijn materiaal is niet alleen acrylverf, maar bijvoorbeeld ook goudpoeder, vernis, make up, glitter en epoxy. Wat ik meng, dat zal je op een cursus of opleiding niet leren. Soms begint het te borrelen, te werken, maar ik schrik er niet meer van. Het is soms verrassend mooi wat eruit komt. Je moet risico’s durven nemen, om verder te kunnen komen. Mocht iets tegenvallen in een werk, dan schilder ik er weer overheen, dat is al eeuwen het mooie van de schilderkunst. Het is eigenlijk nooit af. Ik bof wel met een vader die me in mijn passie stimuleert door te zeggen: er is maar één regel: er zijn géén regels. En al met al kwam er toch lijn in mijn werk, het klinkt misschien raar uit de mond van een jongen van net 16, maar je kunt zeggen dat ik mijn eigen stijl heb ontwikkeld.”
Edwin Voûte hoort het met genoegen aan. Hij zegt: “Ja soms lijkt het wel alchemie waarmee hij bezig is. En door oxidatie ontstaan bijvoorbeeld verrassende prachtige kleuren. Ik ondersteun hem door hem aan te moedigen en door alle materialen in te kopen. Daarin ben ik niet zuinig, want ook bladgoud gebruikt hij en pigmenten van de bekende verfmolen De Kat uit Zaandam. De doeken zijn van het beste linnen en op aluminium frames gespannen, zodat ze niet kromtrekken. Die topkwaliteit wil ik met de galerie leveren, want we hangen zijn werk wel tussen bekende namen. Zo hebben we het afgelopen half jaar in een sjiek hotel in Doha geëxposeerd, met tien verschillende kunstenaars, met onder meer werk van Piet Mondriaan en van een leerling van Frans Hals en een ets van Rembrandt. Noah hing er met verschillende werken tussen en er zijn er nog twee van hem verkocht ook. Daar ben ik als vader best trots op.” Edwin Voûte heeft de afgelopen tien jaar in verscheidene wereldsteden zijn Dutch Art Exhibition gehouden. Er zijn plannen in de maak voor een volgende Dutch Art Exhibition in de VS.
Noah Voûte is zowel op zaterdag 4 als op zondag 5 oktober tijdens het openingsweekend van 'Five visions – vijf visies' in Art Gallery Voûte aanwezig om bezoekers desgewenst een toelichting te geven op zijn werk. Doorgaans zijn dat vierkante werken van 100 cm bij 100 cm of 120 cm bij 120 cm, en ook kleinere formaten van bijvoorbeeld 20 bij 20 cm zijn gevraagd. We zien ook een ‘landscape’ formaat werk van 180 bij 100 cm. Nieuw is dat hij inmiddels ook schilderijen in opdracht maakt. Hij heeft verschillende opdrachten lopen. Bij een opdracht kan hij vooraf met de specifieke wensen rekening houden zoals ten aanzien van afmetingen en geprefereerde kleurstellingen.
In dit eerdere artikel lees je meer over de expositie 'Five visions – vijf visies'.
Meer van het werk van Noah Voûte is te zien op:
https://www.artgalleryvoute.com/artists-m-z/noah-voute/
